Pontedeume parece condenado a sufrir un caciquismo que se cría xa trasnoitado, un caciquismo propio do século XIX. As ameazas de desaloxo e traslado forzoso dos praceiros do mercado municipal son a enésima cacicada dun goberno que vela polos intereses ocultos dos máis poderosos en detrimento dos veciños da vila. O que podería ser razonábel, traslado momentáneo mentres se executan as obras de remodelación do edificio do mercado, deixa de selo cando non se aclaran nin os prazos das obras nin o sistema de financiamento. Porque o certo é que a rehabilitación do mercado non é posíbel financieiramente na actualidade.
Que se agocha entón na decisión gubernativa do traslado? Un desaloxo. Pero un desaloxo definitivo para deixar libre ese enorme espazo ubicado no centro comercial da vila. Un apetecido enclave para calquera holding da alimentación desexoso de instalar nel un gran centro alimentario. O alcalde apostaría por unha concesión a unha destas grandes empresas a cambio de que esta se fixese cargo dos gastos da rehabilitación do edificio.
Que catorce pequenos empresarios perdan o seu modo de vida é secundario para o goberno local, como o é que Pontedeume perda un dos seus atractivos: a venda de produtos locais á marxe da distribución industrial. E pensemos que o mercado é un foco de atención para numerosos veciños da comarca e polo tanto unha fonte de ingresos para a economía local. Non pensan así os pequenos caciques máis dados a favorecer ás grandes firmas comerciais. Neste país xa se sabe que estas soen ser xenerosas cos mandatarios sensibeis aos seus intereses.
