Se algúns xa vaticinaron o próximo estoupido da burbulla inmobilaria, erraron estrepitosamente. En Pontedeume xa hai algún tempo que temos probas que demostran o fracaso dos negocios inmobiliarios. Sempre se argumentou por parte dos seus detractores que os beneficios producidos pola especulación eran escandalosos. Agora podemos afirmar que a época das vacas gordas deu paso ás flacas.
No ano 2004 a Inmobiliaria Eume declaraba unhas vendas de algo máis de 30.000 euros (5 millóns das antigas pesetas) e sen embargo o resultado só era de 775,31 euros.
Pero se xa este resultado era unha premonición do que se aveciñaba, no ano 2005 o balance foi aínda peor. Cunhas vendas superiores ao ano anterior de 52.000 euros, o balance resultou ...negativo.
Preguntámonos se non será unha irresponsabilidade seguir metido nestes negocios, que xa non o son tanto, a risco de producirse unha suspensión de pagos nas empresas e o conseguinte despido de milleiros de traballadores. Non entendemos a teimosía daqueles que aínda confían en obter apetecibeis plusvalías cando o que consiguen é empobrecerse ano tras ano. E dende logo, nunca entenderemos como se pode sobrevivir con rendas anuais de 700 euros.
Todos estes son novos datos para tratar de esclarecer a conxetura da construción. Un dilema que pode outorgar un premio Nobel ao que sexa capaz de descifrala.
Todos estes son novos datos para tratar de esclarecer a conxetura da construción. Un dilema que pode outorgar un premio Nobel ao que sexa capaz de descifrala.
