"Hai moitos xeitos de que o espazo público deixe de ser público sen que ese cambio de titularidad se evidencie a ollos de todos os cidadáns. A máis sinxela é a invasión: privatizalo con pistas de patinaje, con postos de feira, con terrazas de cafeterías...Coa escusa de dinamizar o comercio, a privatización do espazo público, ou o que é o mesmo; a invasión de terrazas e postos ambulantes, está devorando as cidades. Onde antes calquera podía sentarse nun banco, agora só pode facelo quen ten diñeiro para pagar unha copa, un relajante café con leite ou unha cea"
"Estamos vendo hoxe que a cidade non a fan os cidadáns, nin sequera como electores, nin propiamente os políticos con criterios que deberían ser democráticos, senón os oligarcas que manexan cada vez máis os fíos de todo o entramado social: os potentados poñen o diñeiro co que os políticos gañan eleccións e despois esixen o seu tributo como recalificaciones ou plans urbanísticos adecuados aos seus plans financeiros. Neste sentido, os políticos son profundamente incultos e a miúdo lerchos, e o electorado componse nunha gran porcentaxe de persoas de escasa formación e deformada información. Con estes mimbres é moi difícil que unha democracia poida ser real"
(Extraido dun artigo de ANATXU ZABALBEASCOA no País)
