A entidade que dirixe Xosé Lois Méndez, veciño de Pontedeume, acaba de mercar a illa de Sálvora por 8,5 millóns de euros. Esta illa forma parte dun arquipélago integrado no Parque Nacional Illas Atlánticas. É a única das illas deste Parque Nacional que aínda permanecía en mans privadas, feito polo cal a Xunta tiña pensado adquirila para preservar o alto valor ecolóxico deste enclave. O mesmo que fixo coa illa de Cortegada, agora en proceso de expropiación forzosa.
Caixa Galicia adiantouse e mercou aos anteriores propietarios esta simbólica illa para desenvolver un programa de actuacións que vai dende a creación dun laboratorio de investigación ata unha residencia para artistas e voluntarios científicos.
A intención da Xunta de Galicia en adquirir este arquipélago era desenvolver os planos de conservación dos hábitats naturais e especies, propios dos Parques Nacionais. A Xunta considera que sería a mellor forma de preservar estes hábitas fronte á posibilidade de permanecer en mans privadas.
Non parece ser esta a opinión do conselleiro de Medio Ambiente que afirma que Caixa Galicia pode ser un garante para a preservación da illa de Sálvora. Unha vez máis os representantes do poder público facendo defensa do sector privado en detrimento dos intereses da comunidade. Outro antecedente, cercano, foi o do Conselleiro de Industria que ofreceu á compañía Barreras a venda dos asteleiros da antiga Astano.
O feito de ser unha posesión privada conleva unha supeditación dos intereses públicos aos da Caixa, e un uso do territorio restrinxido incluso aos investigadores. Un goberno que presume de preservar o litoral como un ben de futuro, non pode permitir que unha entidade financieira se faga coa propiedade desta paraxe que forma parte do patrimonio paisaxístico de Galiza. Hai unha condescendencia cara a estas grandes corporacións que fai sospeitar que os poderes públicos están mediatizados polos grandes bancos, inmobiliarias e demais grupos de presión económicos.
Os cidadáns estamos no dereito a exixir unha política honesta de defensa do noso patrimonio, que neste caso pasa pola expropiación da illa de Sálvora, e pola exixencia de que a administarción non antepoña os intereses mercantilistas privados aos xustos intereses da comunidade.
Esta última exixencia debémola extrapolar ao caso do noso concello no que non faltan exemplos descarados de defensa por parte do goberno local de iniciativas como as de Einsa, Promociones Lagares y Álvarez, Construeme, Progasa 2000, etc, defensa aínda máis cuestionábel pola ilegalidade desas actuacións.
Caixa Galicia adiantouse e mercou aos anteriores propietarios esta simbólica illa para desenvolver un programa de actuacións que vai dende a creación dun laboratorio de investigación ata unha residencia para artistas e voluntarios científicos.
A intención da Xunta de Galicia en adquirir este arquipélago era desenvolver os planos de conservación dos hábitats naturais e especies, propios dos Parques Nacionais. A Xunta considera que sería a mellor forma de preservar estes hábitas fronte á posibilidade de permanecer en mans privadas.
Non parece ser esta a opinión do conselleiro de Medio Ambiente que afirma que Caixa Galicia pode ser un garante para a preservación da illa de Sálvora. Unha vez máis os representantes do poder público facendo defensa do sector privado en detrimento dos intereses da comunidade. Outro antecedente, cercano, foi o do Conselleiro de Industria que ofreceu á compañía Barreras a venda dos asteleiros da antiga Astano.
O feito de ser unha posesión privada conleva unha supeditación dos intereses públicos aos da Caixa, e un uso do territorio restrinxido incluso aos investigadores. Un goberno que presume de preservar o litoral como un ben de futuro, non pode permitir que unha entidade financieira se faga coa propiedade desta paraxe que forma parte do patrimonio paisaxístico de Galiza. Hai unha condescendencia cara a estas grandes corporacións que fai sospeitar que os poderes públicos están mediatizados polos grandes bancos, inmobiliarias e demais grupos de presión económicos.
Os cidadáns estamos no dereito a exixir unha política honesta de defensa do noso patrimonio, que neste caso pasa pola expropiación da illa de Sálvora, e pola exixencia de que a administarción non antepoña os intereses mercantilistas privados aos xustos intereses da comunidade.
Esta última exixencia debémola extrapolar ao caso do noso concello no que non faltan exemplos descarados de defensa por parte do goberno local de iniciativas como as de Einsa, Promociones Lagares y Álvarez, Construeme, Progasa 2000, etc, defensa aínda máis cuestionábel pola ilegalidade desas actuacións.
