As razóns de tan brusco cambio son descoñecidas. Ben por unha esixencia cidadán de elemental sentido común, ben pola necesidade de cumprir determinadas condicións para solicitar unha subvención para acometer o proxecto, a medida deberería ser irreversíbel co compromiso da alcaldía de que, con axuda ou sen ela, a Alameda vaise converter no que sempre foi: un espazo entrañábel para todos os eumeses.
E como sempre que aparece un tema polémico, os partidos políticos se enzarzan nunha guerra dialéctica que, alonxada do raciocinio, semella discusións puerís á saída do colexio. Para o PP a culpa foi do goberno tripartito (Freire, Rei e Agras) que xa permitira o uso como aparcadoiro durante o seu mandato; para o PSOE, a culpa é dos populares que toleraron a entrada masiva de coches durante os sete días da semana cando Freire (ou foi Agras?) só o permitía os sábados. A realidade é que uns levantaron a veda e outro utilizaron artillería pesada. E os cidadáns deberiamos tomar nota destes feitos cando os políticos tenten engatusarnos con palabras marabillosas antes das eleccións municipais.
