Barra libre en Pontedeume

A política municipal de Pontedeume copia o modelo de aqueles establecimentos que ofrecen barra libre por un módico prezo. Así, houbo e hai barra libre para construír, barra libre para aparcar mesmo en espazos verdes como a Alameda ou o campo de deportes dun centro escolar, e un longo etcétera. Agora sabemos que tamén hai barra libre para os hostaleiros cando de montar as terrazas se trata. 

Non hai moito o Concello levou ante os tribunais o caso das terrazas da praza Real. Papel mollado o que dictaminaron os xuíces. Os cafetos ocuparon moito máis espazo do que lles correspondía por sentenza xudicial e os alcaldes eumeses (foron dous) obviaron dita sentenza a pesar de ser beneficiosa para o Concello.

Daqueles barros estes lodos. Conscientes da condescendencia municipal, certos hostaleiros non dubidan en ampliar as terrazas colonizando ata a mesma vía pública. Casos veredes na avenida Ricardo Sánchez e na praza do Conde (na foto).

O Concello prefire mirar para outro lado e deixar facer. Pero que pasaría se un vehículo arrolla a os usuarios dunha das terrazas? Por que non unha ordenanza municipal que poña algo de sentido na ocupación dos espazos públicos por parte de automobilistas e hostaleiros?

Moito pedir para Pontedeume?

"A Volta" publicita Costa Miño Golf

A popular carreira ciclista agocha, ademais do esforzo ímprobo dos corredores, unha maraña comercial á que non son alleos os concellos polos que discorre a proba. Por unha banda máis de 2500 persoas acompañan aos ciclistas nesta xira deportiva, cos conseguintes gastos de manutención e hospedaxe; por outra, o impacto publicitario transmitido a centos de países é unha experiencia que moitos alcaldes desexan disfrutar.

Nun primeiro momento a etapa 13º tiña marcado o percorrido na estrada que une Miño con Pontedeume pola costa, itinerario que pasaba por Boebre e Centroña. Pero a última hora a empresa organizadora da Volta decidíu variar este trazado e desviar aos corredores pola urbanización fantasma que Fadesa construíu en Perbes. 

Hai que ter en conta que os organizadores negocian con cada un dos concellos o trazado das distintas etapas e son estes os que pagan parte dos gastos da proba. Moitos alcaldes cren que compensa pagar miles de euros a cambio de dar a coñecer ao mundo enteiro as excelencias dos seus concellos. Miño vende adosados e campos de golf; Pontedeume quédase fóra dos medios e renuncia á imaxe turística.

A deshumanización da Alameda

O goberno local estuda devolver a Alameda ao seu estado orixinal, é dicir, lugar de paseo e descanso dos cidadáns eumeses. A isto chámalle o alcalde proxecto de humanización. Impicitamente recoñécese que fomentar o uso dun espazo verde como aparcadoiro de vehículos non é propio de humanos senón máis ben un acto vandálico asociado a determinadas especies animais.
As razóns de tan brusco cambio son descoñecidas. Ben por unha esixencia cidadán de elemental sentido común, ben pola necesidade de cumprir determinadas condicións para solicitar unha subvención para acometer o proxecto, a medida deberería ser irreversíbel co compromiso da alcaldía de que, con axuda ou sen ela, a Alameda vaise converter no que sempre foi: un espazo entrañábel para todos os eumeses.
E como sempre que aparece un tema polémico, os partidos políticos se enzarzan nunha guerra dialéctica que, alonxada do raciocinio, semella discusións puerís á saída do colexio. Para o PP a culpa foi do goberno tripartito (Freire, Rei e Agras) que xa permitira o uso como aparcadoiro durante o seu mandato; para o PSOE, a culpa é dos populares que toleraron a entrada masiva de coches durante os sete días da semana cando Freire (ou foi Agras?) só o permitía os sábados. A realidade é que uns levantaron a veda e outro utilizaron artillería pesada. E os cidadáns deberiamos tomar nota destes feitos cando os políticos tenten engatusarnos con palabras marabillosas antes das eleccións municipais.