Existe entre os comerciantes de Pontedeume a crenza, case dogma de fe, de que os males do seu sector radican na falta dun aparcadoiro. Non se vende porque os clientes non se desplazan á nosa inefábel vila. Un tópico este que é preciso desterrar do discurso popular e que oculta os verdadeiros males do comercio eumés.
Vou narrar unha serie de feitos, a modo de exemplo, que explicarían as razóns da crise dos comerciantes. Non son ficticios e ocorreron un día determinado a unha persoa determinada.
Esta persoa desplazouse a unha tenda para facer unha compra. Eran as 10 da mañá. O local estaba pechado. Trasladouse pois a outro comercio do ramo para ver se tiña máis sorte. O que non se esperaba que estoutra tenda tamén estaba pechada .
Inasequible ao desalento volveu ás 11 horas para mercar unha prenda. Esta vez si estaba aberto o comercio pero cando a cliente, despois de examinar o produto lle fixo saber á vendedora que era unha talla grande, esta respondeu: eso lo dirás tú.
Como non cabía respostar a semellante mostra de impertinencia, a nosa cliente optou por ir á outra tenda. Xa case era o mediodía cando entrou a interesarse pola dichosa prenda. A dona do comercio pedíulle entón á nosa proptagonista que fixese o favor de volver máis tarde porque o seu fillo, encargado do negocio, aínda non chegara.
Uns días antes a nosa protagonista escoitou á súa parella outra historia semellante. Entrara o home nunha tenda de electrodomésticos co fin de mercar un pequeno televisor. Cando pedíu ao vendedor que lle acendese un dos aparatos para avaliar a calidade da imaxe, obtivo como resposta: en calquera bar de Pontedeume podes ver como funciona un Samsung
Vou narrar unha serie de feitos, a modo de exemplo, que explicarían as razóns da crise dos comerciantes. Non son ficticios e ocorreron un día determinado a unha persoa determinada.
Esta persoa desplazouse a unha tenda para facer unha compra. Eran as 10 da mañá. O local estaba pechado. Trasladouse pois a outro comercio do ramo para ver se tiña máis sorte. O que non se esperaba que estoutra tenda tamén estaba pechada .
Inasequible ao desalento volveu ás 11 horas para mercar unha prenda. Esta vez si estaba aberto o comercio pero cando a cliente, despois de examinar o produto lle fixo saber á vendedora que era unha talla grande, esta respondeu: eso lo dirás tú.
Como non cabía respostar a semellante mostra de impertinencia, a nosa cliente optou por ir á outra tenda. Xa case era o mediodía cando entrou a interesarse pola dichosa prenda. A dona do comercio pedíulle entón á nosa proptagonista que fixese o favor de volver máis tarde porque o seu fillo, encargado do negocio, aínda non chegara.
Uns días antes a nosa protagonista escoitou á súa parella outra historia semellante. Entrara o home nunha tenda de electrodomésticos co fin de mercar un pequeno televisor. Cando pedíu ao vendedor que lle acendese un dos aparatos para avaliar a calidade da imaxe, obtivo como resposta: en calquera bar de Pontedeume podes ver como funciona un Samsung
