26 de set. de 2007

Por un futuro mellor


Estes últimos meses distintos colectivos da comarca de Ferrol Terra veñen sufrindo as consecuencias da agudización do conflito que representa a localización ilegal e perigosa da planta regasificadora de REGANOSA. Os viciños e viciñas de Mugardos pechados na Casa do Concello desde o pasado 23 de xullo, porque ven ameazadas as súas vivendas; os mariscadores e mariscadoras que ven ameazados os seus postos de traballo co impacto ambiental negativo da tecnoloxía de vaporización por auga mariña que utiliza REGANOSA, e a paralización da actividade marisqueira cando entra ou sae un gaseiro. Ademais, está o esforzo mobilizador e de
denuncia en varios frontes (xudicial, institucional, asociativo...) que parte da cidadanía desta comarca, co Comité Cidadá de Emerxencia ao fronte, ven desenvolvendo desde o ano 2000. Todo isto por estar no convencemento de que, REGANOSA é unha ameaza para a vida de 100.000 persoas e a riqueza marisqueira da Ría de Ferrol.
Sabemos que REGANOSA non ten todos os permisos que necesita para realizar a actividade que mantén nestes momentos. Non ten a acta de funcionamento definitivo. Aínda así, desde o pasado 9 de maio, co pretexto de “probas”, está protagonizando un feito consumado máis, co funcionamento de todos os seus sistemas de almacenamento de gas natural licuado (GNL) e de produción de gas natural regasificado que inxecta nos gasodutos, cun risco real para a vida humana e para o emprego de 600 traballadores e traballadoras do mar.
A autorización de construción de REGANOSA de febreiro de 2004, ten uns condicionados que debe resolver
antes da autorización definitiva. Seguindo a política de feitos consumados e coas complicidades políticas aseguradas no anterior goberno de Fraga, REGANOSA foise convertindo nestes anos nunha ameaza cada vez máis real dentro da nosa Ría. Desde hai un ano, con escritos e entrevistas, o Comité Cidadán de Emerxencia reiterou ao Ministerio de Industria, ao Delegado do Goberno en Galicia, ao Subdelegado e ao Director da Área de Industria e Enerxía da Coruña, que os condicionados da autorización de REGANOSA deberían ser verificados pola Dirección Xeral de Política Enerxética e Minas. Como se dunha pataca quente se tratase, esta administración trasladounos á Área de Industria e Enerxía da Coruña que non conta cos recursos necesarios para realizar esa verificación, correndo toda a comarca o perigo de que a autorización definitiva se faga tendo en conta só os informes que a propia REGANOSA presente diante deste organismo.
É imposible que REGANOSA poida resolver determinados condicionados da súa autorización de construción de febreiro de 2004, entre eles o das distancias á poboación que require o artigo 12 do Real Decreto 1254/99 ou Directiva Seveso II, segundo testemuña o informe de 22 de xaneiro de 2004 da Dirección Xeral de Urbanismo, único organismo competente para aplicar en Galicia dito artigo. Así mesmo tamén é imposible que REGANOSA poida resolver a saída ao mar dos gaseiros en caso de emerxencia, segundo require a norma EN-1532 de obrigada aplicación tal e como tamén testemuña outro condicionado da Autoridade Portuaria de Ferrol nos seus informes de outubro de 2001 e xaneiro de 2004.
Necesitamos un esforzo máis de toda a cidadanía para conseguir que as institucións que poden parar esta ameaza ecolóxica e para a vida humana, cambien as súas políticas:
a) O Goberno Central que ten competencias para decidir que, en base a eses condicionados non resoltos, non sexa aprobada a acta de funcionamento definitivo de REGANOSA.
b) A Xunta de Galicia para que renuncie à herdanza envelenada do caso REGANOSA, e así mesmo, reoriente a súa política enerxética para que deixe de ser unha ameaza para a Ría e para a vida de miles de persoas de Ferrol Terra.
c) O Concello de Ferrol para que acorde dirixirse ao Tribunal Supremo a fin de que faga firme a sentenza 536/2004 favorable á cidadanía de Ferrol e que anula a falsa tramitación ambiental de REGANOSA.
d) O Concello de Mugardos, para que revise as licencias, permisos e acordos con REGANOSA, que están ameazando a vida e os intereses da veciñanza.
A unidade, a conciencia cidadá, a transparencia e a mobilización conseguirán o noso obxectivo.
NUNCA É TARDE para que unha decisión administrativa, xudicial ou política paralice esta ameaza antes de que ocorra unha catástrofe que pode provocar miles de vítimas.
PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!!
Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol


17 de set. de 2007

Atascos en Pontedeume


A Xunta está a impulsar as Áreas Metropolitanas como unha nova forma de descentralización. Haberá dúas grandes áreas, a de Vigo-Pontevedra e a de Coruña-Ferrol. Nestas dúas áreas se concentrará a meirande actividade económica de Galiza. Que significa a creación das Áreas Metropolitanas? Trátase de que os concellos englobados nestas grandes áreas funcionen como un único estamento, que compartan depuradoras e plantas de lixo, que coordinen os portos, que harmonicen os seus planos de urbanismo, e que dispoñan un transporte metropolitano común. Un transporte que incluirá barcos, trenes, autobuses e estradas libres de peaxe. De feito unha proposta oficial contempla eliminar a peaxe entre Vigo e Pontevedra. "O transporte metropolitano será unha revolución e unha aposta clara pola competitividade do transporte público. Haberá zonas de transferencia, billetes únicos sen penalizar o transbordo, para que os cidadáns que usen o transporte metropolitano non teñan que volver pagar ao incorporarse ao urbano de Vigo", explicou Caride.
Pontedeume formará parte da Área Metropolitana de Coruña-Ferrol. Tendo en conta os obxectivos antes sinalados, será inevitábel a eliminación de peaxe entre Ferrol e Coruña. Esta medida, que ninguén discute como a solución para erradicar definitivamente os atascos de tráfico en Pontedeume, debería ser adiantada no tempo. Non é utópico reclamar a eliminación da peaxe entre Ferrol e Miño. A solución a este grave problema xustifica todo esforzo que se faga. A redución de beneficios para a empresa concesionaria non debe ser esgrimida como oposición a esta proposta. O Estado debe garantir o normal funcionamento do tráfico rodado e o benestar dos cidadáns fartos de soportar retencións e gastos nos seus desprazamentos. Dende un punto de vista social, os elevados beneficios de Audasa, que só en peaxes recaudou 138 millóns de euros no 2006, non poden pesar máis que os importantes gastos que o Estado debe acometer para solucionar os problemas de tráfico en Pontedeume e as incomodidades ocasionadas aos cidadáns. Esta é pois a única solución viábel e razonábel


16 de set. de 2007

O Salario do Silencio


O xoves día 20 ás 20:00 h. proxectarase na Biblioteca Municipal o documental "O Salario do Silencio" reaizado poal actriz Mabel Rivera e Enrique Banet. Ámbolos dous estarán presentes para comentar o traballo e establecer un diálogo cos presentes sobre a planta de gas que Reganosa instalou en Mugardos. Estarán acompañados por Miguel López (da Asoc. Veciñal Fontelonga), e Luz Marina Torrente (Presidenta da Plataf. de Veciños O Cruceiro de Mehá).

14 de set. de 2007

PXOM: máis urxente que nunca


Pontedeume necesita con urxencia un plano de urbanismo que poña algo de orde no caos urbanístico que se está a padecer. O avance do PXOM elaborado pola empresa Consultora Galega foi desestimado pola Xunta de Galiza e agora esta empresa ten a obriga de facer as correccións necesarias para que, axustándose ás directrices marcadas pola Consellaría de Política Territorial, poida finalmente ser aprobado. De fontes oficiosas sábese que antes de dous anos no será posíbel rematar coas modificacións do novo plano. Pero este prazo de tempo é demasiado longo se temos en conta a situación actual do concello de Pontedeume. No casco histórico estase a edificar sen aterse ás normas que protexen o patrimonio; no rural parece non existir ningunha lei que regulamente a construción; os promotores están ao axexo aproveitando a falta de ordenamento urbanístico. Pontedeume precisa dunha ordenanza que lle permita poñer freo aos desmáns urbanísticos e, ao mesmo tempo, planificar o seu crecemento dun xeito racional e acorde coas necesidades da poboación.