Os conflitos sociais sempre pasan factura aos partidos políticos, para ben ou para mal. A instalación da planta de gas na ría de Ferrol foi unha auténtica cruz para o BNG que dende os priomeiros momentos tivo que achantar con graves crises internas, dende a renuncia de varios concelleiros e destacados militantes ata a perda dun número considerábel de votos nas pasadas eleccións. Este domingo tivo lugar a máis grande manifestación que se celebrou contra Reganosa e un detalle que non pasou desapercibido polos medios de comunicación foi a sonora pitada que se adicou ao parlamentario nacionalista Francisco Rodríguez. Como se sabe, este diputado criticou abertamente ao Comité de Emerxencia que abandeira a oposición á planta de gas. Foron as súas críticas tan esaxeradas que inmediatamente víuse obrigado a matizar as palabras proferidas en contra de "certas persoas que compoñen o Comité". Debe pensar o Sr. Rodríguez que o sistema de funcionamento deste colectivo cidadán semella ao da súa organización, na que a opinión dos persoeiros é a voz do BNG.
Non podemos pensar que esta actitude de Francisco Rodríguez foi unha metedura de pata propia do nerviosismo das eleccións. A posición do BNG con respecto ao tema de Reganosa é anterior, xusto cando se plantexa a construción deste complexo industrial. O BNG considera que unha prioridade para Galiza e o seu desenvolvemento pasa pola creación de grandes empresas de capital galego, ignorando que o capital non ten fronteiras nesta época de globalización. Exemplos non faltan de empresas galegas que acabaron en mans de capitalistas foráneos: Fadesa e Leyma serían as máis recientes. Quere isto dicir que un capital "galego" non trae necesariamente máis riqueza a Galiza que outro que non o sexa. A riqueza mídese polos postos de traballo e pola calidade de vida dos cidadáns. Nin unha cousa nin outra é Reganosa capaz de asegurar. A pretendida creación de postos de traballo vese desvirtuada pola aniquilación dos medios de subsistencia dos mariñeiros da ría de Ferrol; a calidade vida dos habitantes da ría e entorno sería unha entelequia por mor do grave perigo que a planta supón para a vida dos cidadáns.
Non podemos pensar que esta actitude de Francisco Rodríguez foi unha metedura de pata propia do nerviosismo das eleccións. A posición do BNG con respecto ao tema de Reganosa é anterior, xusto cando se plantexa a construción deste complexo industrial. O BNG considera que unha prioridade para Galiza e o seu desenvolvemento pasa pola creación de grandes empresas de capital galego, ignorando que o capital non ten fronteiras nesta época de globalización. Exemplos non faltan de empresas galegas que acabaron en mans de capitalistas foráneos: Fadesa e Leyma serían as máis recientes. Quere isto dicir que un capital "galego" non trae necesariamente máis riqueza a Galiza que outro que non o sexa. A riqueza mídese polos postos de traballo e pola calidade de vida dos cidadáns. Nin unha cousa nin outra é Reganosa capaz de asegurar. A pretendida creación de postos de traballo vese desvirtuada pola aniquilación dos medios de subsistencia dos mariñeiros da ría de Ferrol; a calidade vida dos habitantes da ría e entorno sería unha entelequia por mor do grave perigo que a planta supón para a vida dos cidadáns.
