En novembro do 2000, procedia-se ao desafiuzamento dunha veciña de Pontedeume, Pilar Castro Gen, que a base de enganos e aproveitando-se da sua incapacidade para discernir entre o bo e o malo,foi obrigada a vender a casa que posuia nunha zona céntrica da vila por unha cantidade ridícula, unha cantidade que nin sequer foi abonada na súa totalidade, segundo denunciou ela mesma.
Durante o desaloxo, segundo intento despois de fracasar outro dias antes pola acción dos veciños, non se produciron actos de violéncia se ben habia uns trinta efectivos da garda civil para asegurar que nesta ocasión se ia aplicar a lei. Ainda así foron denunciados polas forzas da orde nove veciños dos cais tres foron condenados pola xustiza ao pago dunha multa. Delito: alteración da orde pública.
Uns dias despois tivo lugar outra mostra da solidariedade veciñal ao se convocar unha manifestación na Praza Real á que acudiron centos de persoas, ao tempo que se pechaban os comercios. Posteiormente, dun xeito espontáneo, a xente manifestou-se diante da vivenda de Folgueras, o axente inmobiliário que organizou a estafa da venda.Lembremos que este personaxe, hoxe en paradeiro descoñecido, xa tivera problemas coa xustiza por actividades ilegais de carácter inmobiliário.
Como consecuéncia disto, Pilar e a sua familia viron-se obrigados a vivir de "prestado", nunha vivenda cuio aluguer pagaba o concello e botando man da colecta que moitos eumeses lograron xuntar nunha conta bancária.
Unha comisión cidadá propuxo-se contactar cun avogado para estudar a posibilidade de que a fiscalia se interesa-se polo caso e incoa-se unha denuncia en base ás irregularidades que, de forma clara, se apreciaban na compra da vivenda. Hoxe, seis anos despois, seguimos sen ver ningún movemento que permita albiscar unha solución a este problema. Porén, a xustiza xa condenou aos "alborotadores" da manifestación solidária con Pilar. E unha vez máis constata-se a impunidade dos especuladores e estafadores, dos que, baixo a apariéncia de honestos cidadáns, agochan a sua condición de depredadores.
Durante o desaloxo, segundo intento despois de fracasar outro dias antes pola acción dos veciños, non se produciron actos de violéncia se ben habia uns trinta efectivos da garda civil para asegurar que nesta ocasión se ia aplicar a lei. Ainda así foron denunciados polas forzas da orde nove veciños dos cais tres foron condenados pola xustiza ao pago dunha multa. Delito: alteración da orde pública.
Uns dias despois tivo lugar outra mostra da solidariedade veciñal ao se convocar unha manifestación na Praza Real á que acudiron centos de persoas, ao tempo que se pechaban os comercios. Posteiormente, dun xeito espontáneo, a xente manifestou-se diante da vivenda de Folgueras, o axente inmobiliário que organizou a estafa da venda.Lembremos que este personaxe, hoxe en paradeiro descoñecido, xa tivera problemas coa xustiza por actividades ilegais de carácter inmobiliário.
Como consecuéncia disto, Pilar e a sua familia viron-se obrigados a vivir de "prestado", nunha vivenda cuio aluguer pagaba o concello e botando man da colecta que moitos eumeses lograron xuntar nunha conta bancária.
Unha comisión cidadá propuxo-se contactar cun avogado para estudar a posibilidade de que a fiscalia se interesa-se polo caso e incoa-se unha denuncia en base ás irregularidades que, de forma clara, se apreciaban na compra da vivenda. Hoxe, seis anos despois, seguimos sen ver ningún movemento que permita albiscar unha solución a este problema. Porén, a xustiza xa condenou aos "alborotadores" da manifestación solidária con Pilar. E unha vez máis constata-se a impunidade dos especuladores e estafadores, dos que, baixo a apariéncia de honestos cidadáns, agochan a sua condición de depredadores.
