"A maior abundancia, o incremento da débeda pública interesaba directamente á fracción burguesa que gobernaba e lexislaba a través das Cámaras. O déficit do Estado era precisamente o verdadeiro obxecto das súas especulacións e a fonte principal do seu enriquecimiento. Cada ano, un novo déficit. Cada catro ou cinco anos, un novo empréstito. E cada novo empréstito brindaba á aristocracia financeira unha nova ocasión de estafar a un Estado mantido artificialmente ao bordo da bancarrota; este non tiña máis remedio que contratar cos banqueiros nas condicións máis desfavorables. Cada novo empréstito daba unha nova ocasión para saquear ao público que colocaba os seus capitais en valores do Estado, mediante operacións de Bolsa en cuxos secretos estaban iniciados o Goberno e a maioría da Cámara".
Este texto explica á perfección o que está a acontecer noso entorno e axúdanos a entender que a crise non foi un fenómeno fortuíto senón algo provocado por unha clase social moi específica. O curioso é que este texto foi escrito a finais do século XIX por alguén que coñecía moi ben o funcionamento do capital nas sociedades industrializadas: Carlos Marx ("A loita de clases en Francia de 1848 a 1850")