As empresas galegas están á cabeza de España en investimentos en paraisos fiscais. Os abundantes beneficios, que algúns esperaban repercutisen na economía galega en forma de investimentos e desenvolvemento, van parar aos grandes bancos de lugares como as Illas Caimán, Malvinas, Panamá e mesmo Hong Kong. Só Madrid e Andalucía superan a Galiza en fuga de capitais. Estas cifras refírense a investimentos legais, outra cousa é a evasión ilegal de diñeiro, da que non se teñen datos.
A cantidade "emigrada" durante os seis primeiros meses do 2007 é catro veces superior que a de todo o ano 2006. As principais empresas expertas en fugas son as pesqueiras e as inmobiliarias, amais doutras como Inditex, Zeltia, Adolfo Domínguez ou Losán. Galiza é una das comunidades máis especializadas na saída de dinero cara a paraísos fiscales, co apoio da banca, asesorías e consultoras empresariais.
Ultimamente estase a falar moito da necesidade de posuír un capital galego como medio para lograr o desenvolvemento do noso país. É a principal razón esgrimida polos afectos a iniciativas como Reganosa, Plan Acuícola e por certos nacionalistas que non saben ver a verdadeira condición do capital. Nun mundo globalizado como o que nos tocou padecer, o capital só entende de beneficios, nunca de nacionalidades. Agardar que os empresarios galegos, polo simple feito de selo, invistan as plusvalías en galiza, é dunha considerábel inxenuidade como o proban os feitos. No caso das empresas da construción, os efectos da fuga de capitais son aínda máis graves: ademais da evasión, déixannos o territorio anegado de cemento.
A cantidade "emigrada" durante os seis primeiros meses do 2007 é catro veces superior que a de todo o ano 2006. As principais empresas expertas en fugas son as pesqueiras e as inmobiliarias, amais doutras como Inditex, Zeltia, Adolfo Domínguez ou Losán. Galiza é una das comunidades máis especializadas na saída de dinero cara a paraísos fiscales, co apoio da banca, asesorías e consultoras empresariais.
Ultimamente estase a falar moito da necesidade de posuír un capital galego como medio para lograr o desenvolvemento do noso país. É a principal razón esgrimida polos afectos a iniciativas como Reganosa, Plan Acuícola e por certos nacionalistas que non saben ver a verdadeira condición do capital. Nun mundo globalizado como o que nos tocou padecer, o capital só entende de beneficios, nunca de nacionalidades. Agardar que os empresarios galegos, polo simple feito de selo, invistan as plusvalías en galiza, é dunha considerábel inxenuidade como o proban os feitos. No caso das empresas da construción, os efectos da fuga de capitais son aínda máis graves: ademais da evasión, déixannos o territorio anegado de cemento.
